من برگشتم

کسی خونه نیست؟؟؟
من برگشتم هااااا...

سلام علیکم و رحمه الله و برکاته

از اون جایی که تلگرام و اینستاگرام اسرائیلی رو با افتخــــــــــــــــار حذف کردیم، تصمیممون بر آن شد که مجددا خدمت برسیم و عرض ادبی کنیم و فعالیت در بلاگ عزیز رو از سر بگیریم.

به ماه های پایانی سال 95 و همچنین دولت شیخ حسن روحانی نزدیک می شیم...
ان شاءالله این کابوس وحشتناک تموم بشه و یه دولت مردمی و فعال بیاد روی کار تا کمی دلمون خوش بشه

برجام هم که همونطور که پیش بینی کردیم بی نتیجه موند و ما همچنان به اینکه #دلواپس هستیم افتخار می کنیم.
سوای همه ی اینها برجام درس عبرتی شد برای مردم ایران که به توبه ی گرگ اعتماد نکنند...

ممنون از اونایی که همراهی می کنند..

بزودی با پست جدیدی میام
یا علی

امر به معروف و نهی از منکر

• 
  بعضى از همینهائى که در استقبالِ امروز بودند ،
  خانم هائى بودند که در عرف معمولى به آنها
  میگویند «خانم بدحجاب»؛ا
  ا
  اشک هم از چشمش دارد میریزد. حالا چه کار کنیم؟ ردش کنید؟
  مصلحت است؟ حق است؟
  نه....دل، متعلق به این جبهه است؛ جان، دلباخته‌ى
  به این اهداف و آرمانهاست. او یک نقصى دارد.
  مگر من نقص ندارم؟ نقص او ظاهر است، نقصهاى
  این حقیر باطن است؛ نمى‌بینند.
  «گفتا شیخا هر آنچه گوئى هستم
  آیا تو چنان که مینمائى هستى؟».
  ما هم یک نقص داریم، او هم یک نقص دارد.
  با این نگاه و با این روحیه برخورد کنید. البته
  انسان نهى از منکر هم میکند؛ نهى از منکر
  با زبان خوش، نه با ایجاد نفرت
  امام خامنه ای
  
  پ.ن:
  این جمله ی آخر خیلی مهمه... اگه می بینیم نمی تونیم اینجوری جلو بریم. همین که سکوت کنیم بالاترین خدمت رو به دینمون کردیم.
  عاقا جانِ من، اصن حرامه اگه شما طوری امر و نهی کنی که طرف از دین زده بشه و بدتر لجبازی کنه.
  
  وقتی یالثارات اونجوری تیتر بزنه. نهایتا هم بی احترامی می بینیم به محجبه ها و فضا سازی هایی که الان داره انجام میشه بر علیه بچه حزب اللهی ها... میگن یه ابله یه سنگی میندازه توی چاه، ده تا عاقل نمی تونن درش بیارن.. این مصداق همونه.
  
  همین که می بینیم هنوز هم هستند در میان هنرمندان کسانی که بر روی عقیده و انتخابشون موندن و خودشون رو گم نکردن خودش جای امیدواریه... #محجبه_ها_فرشته_اند
  #من_حجاب_را_دوست_دارم
  #مهربان_باشیم
  #زبان_لیِّن (نرم)

خوشحال باشم ؟؟؟

دوست دارم خوشحال باشم...

دوست دارم دلواپس نباشم...

اما نمی شود...

دوست دارم باور کنم که این گرگ، حالا توبه کرده و میش شده است...

اما ...

چه کنیم که گرگ، گرگ است...و سزای توبه اش، مرگ...

دوست دارم کسانی که واقعا از این توافق خوشحال می شوند محرومان و مستضعفان کشورم باشند، نه یک عده پسر و دختر جوان پورشه سوار که بالاترین دغدغه یشان برند و مارک لباس و قدم زدن با توله سگ هایشان است...

حتی دوست دارم باور کنم که با حل شدن مسئله ی توافق تاثیر آن را می توانیم در اقتصاد کشورمان ببینیم... اما چه کنیم که اقتصاد کل دنیا در حال فروپاشی است ... و احتمالا بعد از توافق این ما هستیم که باید خرج مردم مظلوم آمریکا را بدهیم...

.

اما بگذارید بگویم خوشحالم.

زیرا چه این توافق بشود و چه نشود... آنکه رسوا می شود و ضرر می کند آنها هستند، نه ما...

آنکه بدعهدی می کند، آنهایند، نه ما...

و..

والعاقبة للمتقین...

نفسم با تپش قلب تو همراه است.

بسم الله...

تو که خود خال لبی از چه گرفتار شدی / تو طبیب همه ای از چه تو بیمار شدی

******************

«دخترها بابایی اند...» این جمله ی معروفی است که از قدیم الایام می گفتند.
و حالا بابای مهربان دختران کشورم این روزها در بستر مداواست.
آقا جان، بابای خوبمان:
دخترانت تاب و توان دیدن اینکه بر تخت خوابیده ای را ندارند. دلمان می لرزد، بعض امانمان نمی دهد وقتی می بینیم بیماری ات را...
اما شما هم پدر هستید دیگر... می دانید چطور دل دخترانتان را آرام کنید. لبخند آرام و معصومانه یتان از یادمان می برد تمام نگرانی ها و غضه هایمان را...

آقا جان...
نفس دختران وطنم با تپش قلب شما همراه است.
پس زودتر خوب شوید. تحمل دیدنتان در این حال بسی سخت و جانکاه است.
دوستتان داریم بابای خوبی ها.

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

وجود نازکت آزرده گزند مباد

سلامت همه آفاق در سلامت توست

به هیچ عارضه، شخص تو دردمند مباد